29.08.2012

სახურავებს აკეთებენ, ჩემი სახლის წინ მდგარი კორპუსის თავი წითლად ლაპლაპებს. ნაცრისფერი ,,შიფერი" ძირს ყრია. კარგა ხანია მუშების ხმამამღალი ლაპარაკი და ბრახა-ბრუხი მაღვიძებს. ეს დილაც ჩვეულებრივია - გაზმორებით, კბილების გახეხვითა და ყავით.

სპეცოპერაცია!!!!!! სამი დაღუპული. ხმამამღლა ვლაპარაკობთ სამსახურში. ვინ რას ამბობს, ვინ რას. გარდაცვლილი კაპრალი ჩემი უმცროსი ძმის ტოლია. სამივეს სახელი და გვარი თავში მეჭედება. გრძელდება ისტერია, ისტერია, ბოდვები, ბოდვები.

ღამდება, მუშების ხმა აღარ ისმის. ახალციხის ხელოვნურ ტბაზე ელექტრონული მუსიკის საღამოა. გუგუნის ხმა დახურულ ფანჯრებშიც შემოდის. მე, რომ ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენელი ვყოფილიყავი ამ კონცერტს გადავდები, ერთი დღით მაინც.

ღამეც ჩვეულებრივია, ოღონდ არა იმ 14 ადამიანისთვის რომლებიც სპეცოპერაციას ემსხვერპლნენ. სპეცოპერაცია ლაფანყურელი ახალგაზრდების გათავისუფლების მოტივით საქართველოს ძალოვანმა უწყებებმა განახორციელეს.