ბლოგი არ უნდა გავაპირადულო მეთქი და . . .
გუშინ ბევრი ვიცეკვე, მუსიკას მაღლა დავდებ, რომელზეც.
სასაფლაოდან შუადღეზე ჩამოვედი და ჭონაზე ვარ-თქო ვიცინოდი, სოფელი შემოვიარე. მოხვედიიიი, როდის მიდიხარ? არ მოვსულვარ ჯერ ადამიანო რა წასვლაზე მელაპარაკები?! ამიტომაც მირჩევნია ორღობეებში ვიარო გზაზე არა.
სასაფლაოზე ფოტო სესიას დავესწარი, არ ვაჭარბებ. მამის საფლავზე ამოსული შვილები და მათი სტუმრები დიდი თავგამოდებით პოზირებდნენ ვერცხლისფერი აპარატის წინ. ასეთი რამე პირველად ვნახე და ჩემი ხარხარი დაუდე ფონად:)))) ,,ფოტოგრაფი" ჩემი კლასელია, გამომხედა, მოდიოო დამიძახა.
საფლავზე ღვინო უნდა წაგვეღო, მე გადმოვახსი და კარგადაც ვყლუნწე.
ჩემი დედალი ძაღლი ატეხილია, მთელი დღეა ეზოში ძაღლების გნიასია. დილით დაუცაცხანე, უნდა გამეყარა და ბუთხო არ გადაება ვიღაცის მამალ ძაღლს! ასე ნახევარი საათი იდგნენ უკანალ შეწებებულები. რა მექნა არ ვიცოდი. ფეხებიც დაეხლართათ და ბუთხოს ისეთი საცოდავი თვალები ჰქონდა.
ნუ, უცნაური დღე იყო რაა!
Комментариев нет:
Отправить комментарий